اولین قدم برای طراحی وبسایت

اینترنت اجتماعی است از انواع و اقسام ماشین های ناسازگار با سیستم عامل های متفاوت و نرم افزارهای کاربردی جور واجور! وقتی قرار است این اجتماع رنگارنگ و ناسازگار بر سر سفره جهانی وب بنشینند بایستی زبانی مشترک برای تدوین و تبادل اطلاعات و اسناد داشته باشند. به گونه ای که این تفاوت ها و ناسازگاری ها احساس نشود. بنیادی ترین نیاز وب یک زبان واحد و استاندارد برای تدوین و صفحه آرایی اسناد وب بود. به گونه ای که هیچ وابستگی به سخت افزار یا نرم افزار خاصی نداشته باشد. به عبارت دیگر صفحات وب بایستی به گونه ای تدوین و صفحه آرایی شود تا بر روی تمام ماشین ها اعم از VAX، IBM PC، SUN، Apple به یک شکل نمایش یابد و طریقه تفسیر و نمایش آن به هیچ عامل خارجی وابستگی نداشته باشد.

اولین زبان نشانه گذاری رسمی وب، HTML (Hyper text markup language) بود که در سال 1989 میلادی توسط Tim Berners-Lee ابداع شد. تقریبا تمام وبسایت های دنیا به نحوی از زبان HTML برای نمایش هم زمان متن، تصویر، انیمیشن، فیلم و صدا بهره میگیرند. این زبان تحت نظارت و قیومیت کنسرسیوم جهانی وب (با عنوان w3c یا world wide web consortium) قرار دارد و در خلال دهه گذشته چندین بار بازبینی و به روز شده است و اکنون از نسخه 4 آن استفاده می شود. برای کسب آگاهی از توصیف دقیق این زبان می توانید به آدرس www.w3c.org مراجعه کنید.

صفحات HTML متون غنی شده ای هستند که مولفه ها و اشیای موجود در یک سند را به صورت صفحه آرایی شده و سازمان یافته، توصیف کرده و در اختیار کاربر قرار می دهند. بزرگترین حسن این صفحات آن است که به کاربر این امکان را می دهند که به سادگی به صفحه ی دیگری دسترسی پیدا کند. به گونه ای که می توان توده ای انبوه از اطلاعات خام را به صورت سلسله مراتبی و سطح بندی شده در اختیار علاقه مندان قرار داد.

زبان HTML زبانی مانند پاسکال، بیسیک و یا C نیست بلکه روشی است که به واسطه ی آن می توان متون خالص و معمولی را صفحه آرایی کرده و عواملی مثل صدا، تصویر، فهرست های انتخاب و عناصر ورود اطلاعات را به یک سند اضافه کرد.
وقتی قرار است این اجتماع رنگارنگ و ناسازگار بر سر سفره جهانی وب بنشینند بایستی زبانی مشترک برای تدوین و تبادل اطلاعات و اسناد داشته باشند. به گونه ای که این تفاوت ها و ناسازگاری ها احساس نشود

HTML مجموعه ای از برچسب های خاص صفحه آرایی، عوامل و اشیا ورود و خروج اطلاعات است. برچسب های درون متن که به تگ یا tag مشهور هستند توسط مرورگر تشخیص داده شده و پس از تفسیر، صورت ظاهری سند و نمایش متن را تحت تاثیر قرار می دهند. برچسب های HTML با علامت < > از متن اصلی متمایز می شوند. عملی که هر برچسب انجام می دهد در درون  <>مشخص می شود. تاثیر عمل هر برچسب به شکل <…> با برچسب دیگری به شکل </…> لغو می شود.

به عنوان مثال متن ساده Hello Tebyan را در نظر بگیرید. با برچسب های <I><B>Hello Tebyan</B></I> می توان مرورگر را وادار کرد تا متن را به صورت پر رنگ و ایتالیک به صورت Hello Tebyan نمایش دهد.

در واقع برچسب <B> میگوید که متنی که میان <B>…</B> قرار گرفته را Bold یا پررنگ بکن و متنی که درون <I>…</I> قرار گرفته را به شکل ایتالیک در بیار. حال چون متن Hello Tebyan در بین هر دو تگ قرار دارد هر دو تگ بر متن اعمال می شود و متن به صورت نهایی گفته شده تبدیل می شود.

برای نوشتن یک فایل HTML نیاز به هیچ برنامه خاصی ندارید. می توانید به سادگی متن مورد نظر را با تگ هایی که میخواهید در یک ویرایشگر متنی ساده مثل Notepad با پسوند .html ذخیره کنید.

کسی که با برچسب های HTML آشنا باشد به راحتی می تواند با یک ویرایشگر ساده صفحه وب مورد نظر خود را ایجاد و سازماندهی کند ولیکن برای سرعت بخشیدن به روال طراحی صفحات و انعطاف پذیری بیشتر، نرم افزارهای گوناگونی برای تولید صفحات وب به بازار عرضه شده است.

DHTML: HTML پویا

زبان نشانه گذاری DHTML در حقیقت نسخه مبتنی بر شی (object) از HTML است. در این زبان نشانه گذاری، قابلیت های جدیدی تعریف شده که بر اساس آن می توان کنترل بیشتری بر روی مولفه های موجود در یک صفحه وب اعمال کرد تا بتوان به صفحه ی وب جلوه های ویژه (مبتنی بر شرایط مرورگر) بخشید. به عنوان مثال بتوان بر روی حرکان ماوس نظارت کرد و بر اساس موقعیت ماوس جلوه های خاصی را ایجاد کرد.